AngoS

 

Ango Salland is al jaren een vereniging met eigen statuten en ingeschreven bij de Kamer van Koophandel onder nummer:

KvK 05084359

Sinds 15 maakt 2016 maakt  Ango Salland geen deel meer uit van de landelijke Ango, deze is failliet.

Wij hebben besloten dat we met ingang van 1 juni 2016 de contributie te gaan verlagen, wij hebben geen dure kantoren waar we huur voor moeten betalen.

 Het is nu dus nog aantrekkelijker geworden Ango Salland lid te worden.

De contributie is:

Per jaar  € 36.00

 

abn amro bankrekening:   NL63ABNA0623828057

 

 

functiebeperking en chronisch zieken

Functiebeperking en chronisch zieken gaan helaas hand in hand. Als je een bepaalde chronische ziekte hebt dan wordt je in de meeste gevallen erg beperkt in je doen en laten. De bijbehorende effecten of functiebeperking zijn geheel afhankelijk van de aard en ernst van de aandoening van chronisch zieken. Een aantal voorbeelden van chronische ziekten zijn: voorbeelden van chronische ziektes zijn: Multiple Sclerose (MS), Reuma, COPD, Cistic Fibrose, darmziektes (Ziekte van Crohn) en Diabetes.

 

Chronisch zieken hebben vaak een dusdanige functiebeperking dat er bepaalde dingen in de maatschappij zijn die zij niet meer kunnen volbrengen. Vaak zijn dit dingen als werkzaamheden. Doordat het lichaam gewoon constant pijn heeft of omdat er dingen als vermoeidheid optreden is het werken niet meer mogelijk. Sommige mensen kunnen het nog parttime volhouden. Anderen zijn helaas afgekeurd. Vaak is dat 80 tot 100 procent. Het probleem is heel vaak dat chronisch zieken in hun directe of indirecte omgeving tegen onbegrip aanlopen. Mensen zullen zeggen dat ook zij weleens moe zijn en dat je gewoon even een goede nachtrust moet hebben. Dit soort onbegrip komt helaas veel vaker voor dan je denkt en dat doet een chronisch zieke natuurlijk geen goed. Zij hebben er tenslotte ook niet voor gekozen om zich zo te voelen. Maar het is nou eenmaal zo. En de dag door kunnen komen kost dan al een heleboel energie. Aan het einde van de dag zijn ze dan ook vaak helemaal op en komt er niets meer uit hun handen. Zelfs zitten of liggen kan dan al vermoeiend zijn. En dat hoeft overigens niet alleen met lichamelijke ziektes te zijn. Want er zijn ook chronische aandoeningen die geestelijk zijn, waar je een functiebeperking door kunt krijgen. Denk hierbij aan een burnout, een depressie, manisch depressief en meer. Vaak krijgt men bij iets wat je aan kunt wijzen sympathie. Een gebroken arm of het missen van een ledemaat, zitten in een rolstoel en meer. En natuurlijk is die sympathie volkomen terecht, echter zou deze er bij chronisch zieken met een functiebeperking ook moeten zijn. En helaas is dit lang niet altijd het geval.

 

Mensen met een beperking of chronische ziekte moeten net als ieder ander kunnen meedoen. Dit staat in de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (Wgbh/cz). Dat komt nog veel te weinig voor en dat is op zich heel jammer. Het is ook zo dat iemand die een chronische ziekte heeft echt wel wil werken, maar er niet toe in staat is. Vaak probeert men het ook, om na enige tijd weer de deksel op de neus te krijgen. Een erg vervelende en nare ervaring. Dan wordt men er wederom weer op gewezen dat ze een functiebeperking hebben. Over het algemeen heeft een ernstig chronisch zieke al zijn of haar energie nodig om de dag een beetje normaal door te kunnen komen.

 

Er zijn dagen dat het helemaal prima gaat en het net lijkt of iemand nergens last van heeft. Op andere momenten houdt iemand zich ook groter dan ze zijn. Het kiezen van de dingen die iemand wil doen is ook vaak een opgave. Als er bepaalde dingen zijn die veel energie kosten dan zal dit misschien wel gaan, maar de volgende dag is alle energie weg. En dat kan dagen en soms zelfs weken duren voordat die energie weer terug is. Of het lichaam heeft last van enorm veel pijn.  Lang niet alle chronische ziektes hebben een medicijn waardoor het beter gaat. Het is dan ook over het algemeen niet te genezen. Gelukkig hebben mensen wel altijd een bepaalde manier waarop ze ermee leren omgaan. En dat is natuurlijk ook heel belangrijk. Volgens onderzoek van het RIVM krijgen Nederlanders in de toekomst steeds vaker met chronische ziekten te maken.  Het RIVM heeft de verwachting dat het aantal mensen met een chronische aandoening van 5.3 miljoen, wat 32 procent van de bevolking is, naar 7 miljoen in 2030. Dat is 40 procent van de bevolking. En dat zijn alarmerende cijfers.

 

Door de vergrijzing komen er natuurlijk meer oudere mensen en die krijgen meer met kwalen te maken. Maar ook doordat mensen eerder naar de dokter gaan kunnen ze langer met een bepaalde ziekte leven. Voorbeelden hiervan zijn suikerziekte en een hoge bloeddruk. Gelukkig zij dat niet de gevaarlijkste ziekten en zijn de functiebeperkingen over het algemeen niet zo extreem. Maar de percentagestijging is wel alarmerend te noemen. Gelukkig gaat de medicatie er steeds meer op vooruit en zal er voor mensen met een functiebeperking en chronisch zieken hopelijk een oplossing komen. Wat voor aandoening je dan ook mag hebben, het is nooit fijn om een functiebeperking te hebben. Moeilijk kunnen lopen, je gedachten niet onder controle hebben, last hebben van je gewrichten of andere pijnen. Het zijn allemaal voorbeelden waar iedereen graag zonder zou willen doen. Chronisch zieken leren er mee omgaan en het kost hen heel erg veel kracht en energie. Het doorzettingsvermogen is bewonderenswaardig te noemen. Ken je iemand die een chronische ziekte heeft? Misschien zou je kunnen kijken of je zo nu en dan iets voor deze persoon zou kunnen betekenen. Op wat voor vlak dan ook. Alle kleien beetjes helpen tenslotte.

 

Vaak kunnen mensen met een chronische aandoening wel bij hun patiëntenvereniging terecht. Hier kunnen ze advies inwinnen, maar is het ook mogelijk om gewoon een luisterend oor te krijgen. Maar dat is natuurlijk niet genoeg. Als wij als omgeving voor onze chronisch zieken met functiebeperking op kunnen komen door ze te helpen en te ondersteunen, zelfs met de kleinste dingetjes, dan zou dat al heel veel schelen. Je hoeft het niet te snappen, als je als mens maar een beetje medeleven en begrip kunt tonen. Ze moeten namelijk al had genoeg knokken om hun hoofd boven water te houden. Misschien dat in de toekomst de chronische aandoeningen en de beperkingen opgelost zullen worden. Helaas is dat nu nog niet het geval.